The invention relates to a method of screening an acoustic signal or a
spectrum line of maximum energy transmitted by a "target" that can be
submerged at sea, from among a multitude of acoustic signals coming from
any noise generators radiating acoustic signals of the same type with
higher energy than energy E, employing, for example, (1) a set of N
submersible acoustic pickups identically parameterized in surveillance
mode, designed to detect the presence of the signal or a desired spectrum
line, with the set of N pickups defining any number of surveillance cells
with two adjacent pickups, each pickup being associated with one or more
target detection regions defined as the geographic areas within which the
presence of the "target" is deemed detectable and outside which the
"target" is deemed nondetectable, and (2) a maximum number Nmax of pickups
relating to one or more "special" areas (selected from a set of elementary
geographic areas) of a given surveillance cell able simultaneously to
detect the "target", wherein acoustic signal or line is detected by a
number Nd of acoustic pickups in the set of N pickups and analyzed by a
series of steps, principally: defining the conditions under which the
noise generator is located and determining it relative to the special
areas.
Η εφεύρεση αφορά μια μέθοδο ένα ακουστικό σήμα ή μια γραμμή φάσματος μέγιστης ενέργειας που διαβιβάζεται από έναν "στόχο" που μπορεί να καταδυθεί εν πλω, μεταξύ ενός πλήθους ακουστικών σημάτων που προέρχονται από οποιεσδήποτε γεννήτριες θορύβου που ακτινοβολούν τα ακουστικά σήματα του ίδιου τύπου με την υψηλότερη ενέργεια από την ενέργεια ε, χρησιμοποιώντας, παραδείγματος χάριν, (1) ένα σύνολο υποβρύχιων ακουστικών επαναλείψεων ν parameterized όμοια στον τρόπο επιτήρησης, με σκοπό να ανιχνεύσει την παρουσία του σήματος ή μιας επιθυμητής γραμμής φάσματος, με το σύνολο επαναλείψεων ν καθορίζοντας οποιοδήποτε αριθμό κυττάρων επιτήρησης με δύο παρακείμενες επαναλείψεις, κάθε επανάλειψη που συνδέεται με μια ή περισσότερες περιοχές ανίχνευσης στόχων που ορίζονται ως ο "στόχοσ" κρίνεται ανιχνεύσιμος και εξωτερικός που ο "στόχοσ" κρίνεται μη εντοπίσιμος, και (2) ένας μέγιστος αριθμός Nmax επαναλείψεων σχετικά με μια ή περισσότερες "ειδικέσ" περιοχές (που επιλέγονται από ένα σύνολο στοιχειωδών γεωγραφικών περιοχών) ενός δεδομένου κυττάρου επιτήρησης ικανού ταυτόχρονα να ανιχνεύσει το "στόχο", όπου το ακουστική σήμα ή η γραμμή ανιχνεύεται από ένα ND αριθμού των ακουστικών επαναλείψεων στο σύνολο επαναλείψεων ν και αναλύεται από μια σειρά βημάτων, κυρίως: καθορίζοντας τους όρους κάτω από τους οποίους η γεννήτρια θορύβου βρίσκεται και καθορισμός του σχετικά με τις ειδικές περιοχές.