In order to detect a face disposed within a digital image, the pixels of the image are grouped based on whether they are skin color. The edges of the skin colored areas are removed by eliminating pixels that have surrounding pixels with a high variance in the luminance component. The resulting connected components are classified to determine whether they could include a face. The classification includes examining: the area of the bounding box of the component, the aspect ratio, the ratio of detected skin to the area of the bounding box, the orientation of elongated objects, and the distance between the center of the bounding box and the center of mass of the component. Components which are still considered facial candidates are mapped on to a graph. The minimum spanning trees of the graphs are extracted and the corresponding components which remain are again classified for whether they could include a face. Each graph is split into two by removing the weakest edge and the corresponding components which remain are yet again classified. The graph is continually broken down until a bounding box formed around the resulting graphs is smaller than a threshold. Finally, a heuristic is performed to eliminate false positives. The heuristic compares the ratio of pixels with high variance to the total number of pixels in a face candidate component.

Προκειμένου να ανιχνευθεί ένα πρόσωπο που διατίθεται μέσα σε μια ψηφιακή εικόνα, τα εικονοκύτταρα της εικόνας ομαδοποιούνται βασισμένος εάν είναι χρώμα δερμάτων. Οι άκρες των χρωματισμένων δέρμα περιοχών αφαιρούνται με την εξάλειψη των εικονοκυττάρων που έχουν τα περιβάλλοντα εικονοκύτταρα με μια υψηλή διαφορά στο τμήμα φωτεινότητας. Τα προκύπτοντα συνδεδεμένα συστατικά είναι ταξινομημένα για να καθορίσουν εάν θα μπορούσαν να περιλάβουν ένα πρόσωπο. Η ταξινόμηση περιλαμβάνει την εξέταση: η περιοχή του οριοθετώντας κιβωτίου του συστατικού, του λόγου διάστασης, της αναλογίας του ανιχνευμένου δέρματος στην περιοχή του οριοθετώντας κιβωτίου, του προσανατολισμού των επιμηκυμένων αντικειμένων, και της απόστασης μεταξύ του κέντρου του οριοθετώντας κιβωτίου και του κέντρου της μάζας του συστατικού. Τα συστατικά που θεωρούνται ακόμα του προσώπου υποψήφιοι χαρτογραφούνται προς μια γραφική παράσταση. Το ελάχιστο που εκτείνεται τα δέντρα των γραφικών παραστάσεων εξάγεται και τα αντίστοιχα συστατικά που παραμένουν είναι πάλι ταξινομημένα για εάν θα μπορούσαν να περιλάβουν ένα πρόσωπο. Κάθε γραφική παράσταση χωρίζεται σε δύο με την αφαίρεση της πιό αδύνατης άκρης και τα αντίστοιχα συστατικά που παραμένουν είναι για ακόμη μία φορά ταξινομημένα. Η γραφική παράσταση χωρίζεται συνεχώς έως ότου ένα οριοθετώντας κιβώτιο που διαμορφώνεται γύρω από τις προκύπτουσες γραφικές παραστάσεις είναι μικρότερο από ένα κατώτατο όριο. Τέλος, ένας ευρετικός εκτελείται για να αποβάλει τα ψεύτικα θετικά. Ο ευρετικός συγκρίνει την αναλογία των εικονοκυττάρων με την υψηλή διαφορά στο συνολικό αριθμό εικονοκυττάρων σε ένα τμήμα υποψηφίων προσώπου.