A method for determining the optimal viewing angle of display, input, or output devices with limited viewing, output and/or sensing angle characteristics including a test pattern displayed on a display screen. Test pattern is displayed on display screen and includes one or more test elements having levels of gray different from the gray shown in background. Once initiated, viewer evaluates test pattern to determine if display screen is positioned at an optical viewing angle to the viewer. In particular, one set of test elements has a luminance just below background and the other set of test elements has a luminance just above background. To determine the optimal viewing angle, a viewer evaluates test pattern determine the difference in gray levels between test elements against background. The viewer then adjusts the position of display screen until test elements either blend in with background or provide the largest contrast with background. Where a very low luminance or a very high luminance background is utilized, the optimal viewing angle is determined by adjusting display screen until test elements blend in with the background i.e., have the same luminance as the gray shading in background. Where a medium luminance background is utilized, the optimal viewing angle is determined when test elements appear to provide the largest contrast against background i.e., have a luminance maximally different from the gray shading in the background.

Μια μέθοδος για τη βέλτιστη γωνία εξέτασης της επίδειξης, της εισαγωγής, ή των συσκευών παραγωγής με τα περιορισμένα χαρακτηριστικά γωνίας εξέτασης, παραγωγής ή/και αντίληψης συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδίου δοκιμής που επιδεικνύεται σε μια οθόνη επίδειξης. Το σχέδιο δοκιμής επιδεικνύεται στην οθόνη επίδειξης και περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα στοιχεία δοκιμής που έχουν τα επίπεδα γκρίζου διαφορετικού τον γκρίζο που παρουσιάζεται από στο υπόβαθρο. Μόλις αρχίσει, ο θεατής αξιολογεί το σχέδιο δοκιμής για να καθορίσει εάν η οθόνη επίδειξης τοποθετείται σε μια οπτική γωνία εξέτασης στο θεατή. Ειδικότερα, ένα σύνολο στοιχείων δοκιμής έχει μια φωτεινότητα ακριβώς κάτω από το υπόβαθρο και το άλλο σύνολο στοιχείων δοκιμής έχει μια φωτεινότητα ακριβώς επάνω από το υπόβαθρο. Για να καθορίσει τη βέλτιστη γωνία εξέτασης, ένας θεατής αξιολογεί το σχέδιο δοκιμής καθορίζει τη διαφορά στα γκρίζα επίπεδα μεταξύ των στοιχείων δοκιμής στο κλίμα. Ο θεατής ρυθμίζει έπειτα τη θέση της οθόνης επίδειξης μέχρι το μίγμα στοιχείων δοκιμής είτε μέσα με το υπόβαθρο είτε παρέχει στη μεγαλύτερη αντίθεση το υπόβαθρο. Όπου μια πολύ χαμηλή φωτεινότητα ή ένα πολύ υψηλό υπόβαθρο φωτεινότητας χρησιμοποιείται, η βέλτιστη γωνία εξέτασης καθορίζεται από την οθόνη επίδειξης ρύθμισης μέχρι το μίγμα στοιχείων δοκιμής μέσα με το υπόβαθρο δηλ., έχει την ίδια φωτεινότητα με την γκρίζα σκίαση στο υπόβαθρο. Όπου ένα μέσο υπόβαθρο φωτεινότητας χρησιμοποιείται, η βέλτιστη γωνία εξέτασης καθορίζεται όταν εμφανίζονται τα στοιχεία δοκιμής να παρέχουν τη μεγαλύτερη αντίθεση στο κλίμα δηλ., να έχει μια φωτεινότητα ανώτατα διαφορετική από την γκρίζα σκίαση στο υπόβαθρο.