An optical-based sensor for detecting the presence or amount of an analyte
using both indicator and reference channels. The sensor has a sensor body
with a source of radiation embedded therein. Radiation emitted by the
source interacts with indicator membrane indicator molecules proximate the
surface of the body. At least one optical characteristic of these
indicator molecules varies with analyte concentration. For example, the
level of fluorescence of fluorescent indicator molecules or the amount of
light absorbed by light-absorbing indicator molecules can vary as a
function of analyte concentration. In addition, radiation emitted by the
source also interacts with reference membrane indicator molecules
proximate the surface of the body. Radiation (e.g., light) emitted or
reflected by these indicator molecules enters and is internally reflected
in the sensor body. Photosensitive elements within the sensor body
generate both indicator channel and reference channel signals to provide
an accurate indication of the concentration of the analyte. Preferred
embodiments are totally self-contained and are sized and shaped for use in
vivo in a human being. Such embodiments preferably include a power source,
e.g. an inductor, which powers the source of radiation using external
means, as well as a transmitter, e.g. an inductor, to transmit to external
pickup means the signal representing the level of analyte.
Ένας οπτικός-βασισμένος αισθητήρας για την ανίχνευση της παρουσίας ή του ποσού ενός καταλοίπου που χρησιμοποιεί και τα κανάλια δεικτών και αναφοράς. Ο αισθητήρας έχει ένα σώμα αισθητήρων με μια πηγή ακτινοβολίας που ενσωματώνεται εκεί μέσα. Η ακτινοβολία που εκπέμπεται από την πηγή αλληλεπιδρά με τα μόρια δεικτών μεμβρανών δεικτών εγγύτατα η επιφάνεια του σώματος. Τουλάχιστον ένα οπτικό χαρακτηριστικό αυτών των μορίων δεικτών ποικίλλει με τη συγκέντρωση καταλοίπου. Παραδείγματος χάριν, το επίπεδο φθορισμού των φθορισμού μορίων δεικτών ή του ποσού φωτός που απορροφάται με να ελαφρύς-απορροφήσει τα μόρια δεικτών μπορεί να ποικίλει ως λειτουργία της συγκέντρωσης καταλοίπου. Επιπλέον, η ακτινοβολία που εκπέμπεται από την πηγή αλληλεπιδρά επίσης με τα μόρια δεικτών μεμβρανών αναφοράς εγγύτατα η επιφάνεια του σώματος. Η ακτινοβολία (π.χ., φως) που εκπέμπεται ή που απεικονίζεται από αυτά τα μόρια δεικτών εισάγεται και απεικονίζεται εσωτερικά στο σώμα αισθητήρων. Τα φωτοευαίσθητα στοιχεία μέσα στο σώμα αισθητήρων παράγουν και τα σήματα καναλιών δεικτών και καναλιών αναφοράς για να παρέχουν μια ακριβή ένδειξη της συγκέντρωσης του καταλοίπου. Οι προτιμημένες ενσωματώσεις είναι συνολικά ανεξάρτητες και είναι μεγέθους και διαμορφωμένες για τη χρήση in vivo σε έναν άνθρωπο. Τέτοιες ενσωματώσεις περιλαμβάνουν κατά προτίμηση μια πηγή ενέργειας, π.χ. ένα πηνίο, ποιες δυνάμεις η πηγή ακτινοβολίας που χρησιμοποιεί τα εξωτερικά μέσα, καθώς επίσης και μια συσκευή αποστολής σημάτων, π.χ. ένα πηνίο, για να διαβιβάσει στην εξωτερική επανάλειψη σημαίνει το σήμα που αντιπροσωπεύει το επίπεδο καταλοίπου.
