A mechanism for inter-process communication (IPC) redirection is defined
that enables flexible and dynamic management of IPC paths. In some cases,
it is desirable to interpose a process on a communication channel. There
are a number of uses of such interposition, ranging from auditing
communication to capturing requests for a debugger to authorizing
operations expressed in the communication. Prior IPC mechanisms typically
do not enable dynamic and flexible interposition. Either interposition is
ingrained in the process identity or is done in an ad hoc manner (e.g., by
inserting code into the kernel). An IPC mechanism is defined that enables
a communication from a source to a destination to be arbitrarily
redirected. Services, called redirection controllers, are defined that are
able to specify the redirections for IPC paths. Redirections may be set up
dynamically because the redirection data is not dependent on permanent
information like the process identifier, but rather, they are left to the
discretion of the redirection controllers.
Ένας μηχανισμός για τον inter-process επαναπροσανατολισμό επικοινωνίας (ΕΠΙ) καθορίζεται που επιτρέπει την εύκαμπτη και δυναμική διαχείριση των πορειών ΕΠΙ. Σε μερικές περιπτώσεις, είναι επιθυμητό να παρεμβληθεί μια διαδικασία σε ένα κανάλι επικοινωνίας. Υπάρχουν διάφορες χρήσεις τέτοιας επέμβασης, που κυμαίνεται από τον έλεγχο της επικοινωνίας στη σύλληψη των αιτημάτων για έναν διορθωτή στις εγκρίνοντας διαδικασίες που εκφράζονται στην επικοινωνία. Οι προγενέστεροι μηχανισμοί ΕΠΙ χαρακτηριστικά δεν επιτρέπουν τη δυναμική και εύκαμπτη επέμβαση. Είτε η επέμβαση είναι ριζωμένη στην ταυτότητα διαδικασίας είτε γίνεται κατά τρόπο ειδικό (π.χ., με την παρεμβολή του κώδικα στον πυρήνα). Ένας μηχανισμός ΕΠΙ καθορίζεται που επιτρέπει σε μια επικοινωνία από μια πηγή σε έναν προορισμό για να επαναπροσανατολιστεί αυθαίρετα. Οι υπηρεσίες, αποκαλούμενες ελεγκτές επαναπροσανατολισμού, καθορίζονται που είναι σε θέση να διευκρινίσουν τους επαναπροσανατολισμούς για τις πορείες ΕΠΙ. Οι επαναπροσανατολισμοί μπορούν να οργανωθούν δυναμικά επειδή το στοιχείο επαναπροσανατολισμού δεν εξαρτάται από τις μόνιμες πληροφορίες όπως το προσδιοριστικό διαδικασίας, αλλά μάλλον, αφήνονται στην κρίση των ελεγκτών επαναπροσανατολισμού.
