A distance measuring apparatus includes components for transmitting
electromagnetic waves such as laser light to scan a detection area, and
receiving reflected waves. The detection area is partitioned into standard
areas of a fixed width and signals corresponding to waves received from
different standard areas are stored separately. Mutually adjacent standard
areas are combined to form a single combined area, if the corresponding
signals each fail to exceed a specified threshold value, and these signals
are cumulatively added. Conditions of a target object, such as its
presence and its position, may be judged on the basis of combined areas
thus created such that the detection can be made with increased
sensitivity although the resolving power is adversely affected. An upper
limit may be introduced for the number of standard areas over which
cumulative addition of signals may be made. The threshold value may be
made variable according to an average of signal values to be used for
detection judgment or the noise component, or time-dependent so as to
decrease as the delay time until the reflected waves are received
increases.
Μια μετρώντας συσκευή απόστασης περιλαμβάνει τα συστατικά για τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα όπως το φως λέιζερ για να ανιχνεύσει μια περιοχή ανίχνευσης, και τα απεικονισμένα κύματα. Η περιοχή ανίχνευσης χωρίζεται στους τυποποιημένους τομείς ενός σταθερού πλάτους και κάνει σήμα ότι αντίστοιχος στα κύματα που παραλαμβάνονται από τις διαφορετικές τυποποιημένες περιοχές αποθηκεύεται χωριστά. Οι αμοιβαία παρακείμενες τυποποιημένες περιοχές συνδυάζονται για να διαμορφώσουν μια ενιαία συνδυασμένη περιοχή, εάν η αντιστοιχία κάνει σήμα ότι κάθε ένας αποτυγχάνει να υπερβεί μια διευκρινισμένη αξία κατώτατων ορίων, και αυτά τα σήματα προστίθενται συσσωρευτικά. Οι όροι ενός στόχου αντιτίθενται, όπως η παρουσία του και η θέση της, μπορεί να κριθεί βάσει των συνδυασμένων περιοχών που δημιουργούνται έτσι έτσι ώστε η ανίχνευση μπορεί να γίνει με την αυξανόμενη ευαισθησία αν και η επιλύοντας δύναμη επηρεάζεται αρνητικά. Ένα ανώτερο όριο μπορεί να εισαχθεί για τον αριθμό τυποποιημένων περιοχών πέρα από τις οποίες η συσσωρευτική προσθήκη των σημάτων μπορεί να γίνει. Η αξία κατώτατων ορίων μπορεί να γίνει μεταβλητή σύμφωνα με έναν μέσο όρο των τιμών σημάτων που χρησιμοποιούνται για την κρίση ανίχνευσης ή το τμήμα θορύβου, ή χρονικά εξαρτημένων ώστε να μειωθεί ως χρόνο καθυστέρησης έως ότου τα απεικονισμένα κύματα είναι λαμβανόμενες αυξήσεις.
