A biosensor comprises a waveguide into which light is coupled by a diffraction grating. The sample to be analyzed is placed on a reaction region in which a component of the immunological reaction is provided, for example antibodies or antigens. Fluorescence is excited on the surface of the waveguide because of the presence of a marker for example, a labelled antigen or antibody. Fluorescence is decoupled from the waveguide by the coupling diffraction grating or another diffraction grating. The waveguide is made of a material emitting light when it is excited by the marker excitation beam. This latter emission has a peak wavelength different from that of the emission radiation due to the marker used in the immunological reaction. Waveguide material fluorescence emission provides a reference during measurement.

Ένας βιοαισθητήρας περιλαμβάνει έναν κυματοδηγό στον οποίο ανάψτε συνδέεται από ένα κιγκλίδωμα διάθλασης. Το δείγμα που αναλύεται τοποθετείται σε μια περιοχή αντίδρασης στην οποία ένα συστατικό της ανοσολογικής αντίδρασης παρέχεται, παραδείγματος χάριν αντισώματα ή αντιγόνα. Ο φθορισμός είναι συγκινημένος στην επιφάνεια του κυματοδηγού λόγω της παρουσίας ενός δείκτη παραδείγματος χάριν, ενός επονομαζόμενου αντιγόνου ή ενός αντισώματος. Ο φθορισμός αποσυνδέεται από τον κυματοδηγό από το κιγκλίδωμα διάθλασης συζεύξεων ή ένα άλλο κιγκλίδωμα διάθλασης. Ο κυματοδηγός αποτελείται από ένα υλικό που εκπέμπει το φως όταν διεγείρεται από την ακτίνα διέγερσης δεικτών. Αυτή η τελευταία εκπομπή έχει ένα μέγιστο μήκος κύματος διαφορετικό από αυτό της ακτινοβολίας εκπομπής λόγω στο δείκτη που χρησιμοποιείται στην ανοσολογική αντίδραση. Η υλική εκπομπή φθορισμού κυματοδηγού παρέχει μια αναφορά κατά τη διάρκεια της μέτρησης.