Method for developing and adapting a system for determining the location of
an object in a passenger compartment of a vehicle using a variety of
transducers and pattern recognition technologies and techniques that
applies to any combination of transducers that provide information about
vehicle occupancy. These include weight sensors, capacitive sensors,
inductive sensors, ultrasonic, optic, infrared, radar among others. The
adaptation process begins with a selection of candidate transducers for a
particular vehicle model based on, e.g., cost, vehicle interior passenger
compartment geometry, desired accuracy and reliability, vehicle
aesthetics, vehicle manufacturer preferences. Once a candidate set of
transducers is selected, these transducers are mounted in the test vehicle
and the vehicle is subjected to an extensive data collection process
wherein various objects are placed in the vehicle at various locations and
various databases are collected. A pattern recognition system is developed
using the acquired data and an accuracy assessment is made. Further
studies are made to determine which if any of the transducers can be
eliminated from the design. The design process usually begins with a
surplus of sensors plus an objective as to how many sensors are to be in
the final vehicle installation. The adaptation process can determine the
degree of importance of the transducers and the least important could be
eliminated to reduce system cost and complexity. Various data collection
techniques are utilized such as collecting data under the influence of
thermal gradients and the use of neural networks to insure data quality.
Other techniques used include the use of pre-processors, post-processors,
modular networks, large databases and multiple databases.
Methode om een systeem te ontwikkelen en aan te passen om de plaats van een voorwerp in een passagierscompartiment van een voertuig te bepalen dat een verscheidenheid van omvormers en de technologieën en de technieken gebruikt van de patroonerkenning die op om het even welke combinatie omvormers van toepassing is die informatie over voertuiginbezitneming verstrekken. Deze omvatten gewichtssensoren, capacitieve sensoren, aanleidinggevende infrarode sensoren, ultrasoon, optisch, radar onder anderen. Het aanpassingsproces begint met een selectie van kandidaatomvormers voor een bepaald voertuigmodel dat op wordt gebaseerd, b.v., kosten, het compartimentenmeetkunde van de voertuig binnenlandse passagier, gewenste nauwkeurigheid en betrouwbaarheid, voertuigesthetica, de voorkeur van de voertuigfabrikant. Zodra een kandidaatreeks omvormers wordt geselecteerd, worden deze omvormers opgezet in het testvoertuig en het voertuig wordt onderworpen aan een uitgebreid proces van de gegevensinzameling waarin diverse voorwerpen in het voertuig bij diverse plaatsen worden geplaatst en diverse gegevensbestanden worden verzameld. Een systeem van de patroonerkenning wordt ontwikkeld gebruikend de verworven gegevens en een nauwkeurigheidsbeoordeling wordt gegeven. De verdere studies worden gemaakt om te bepalen welke als om het even welk van de omvormers van het ontwerp kunnen worden geëlimineerd. Het ontwerpproces begint gewoonlijk met een surplus sensoren plus een doelstelling over hoe vele sensoren in de definitieve voertuiginstallatie moeten zijn. Het aanpassingsproces kan de graad van belang van de omvormers bepalen en meest minst belangrijk zou kunnen worden geëlimineerd om systeemkosten en ingewikkeldheid te drukken. Diverse technieken van de gegevensinzameling worden gebruikt zoals het verzamelen van gegevens onder de invloed van thermische gradiënten en het gebruik van neurale netwerken om gegevenskwaliteit te verzekeren. Andere gebruikte technieken omvatten het gebruik van preprocessors, postprocessors, modulaire netwerken, grote gegevensbestanden en veelvoudige gegevensbestanden.