Without intercell coordination on a per communication request basis, channel assignment can be efficiently performed by developing for each cell, or a sector thereof when the cells are sectorized using directional antennas, a priority list of groups of channels, and selecting a channel to be assigned in response to a request for service from the highest priority group which has available channels at the time of the service request. The priority lists are developed based on various interference measurements that are made. The priority lists tend to remain the same for relatively long periods of time. However, periodically, the priority lists should be redetermined to insure that the best lists are being employed. For example the lists may need to be changed due to new construction or to seasonal vegetation changes which may affect the interference experienced in the system. Advantageously, system capacity under peak concentrated load conditions may increase. This advantage is further magnified under field conditions for which the cell shapes are not ideal.

Χωρίς συντονισμό intercell στο α ανά βάση αιτήματος επικοινωνίας, η ανάθεση καναλιών μπορεί να εκτελεσθεί αποτελεσματικά με να αναπτυχθεί για κάθε κύτταρο, ή ένας τομέας επ' αυτού όταν είναι τα κύτταρα η χρησιμοποίηση των κατευθυντικών κεραιών, ένας κατάλογος προτεραιότητας ομάδων καναλιών, και η επιλογή ενός καναλιού που ορίζεται σε απάντηση σε ένα αίτημα για την υπηρεσία από την ομάδα πιό υψηλής προτεραιότητας που έχει τα διαθέσιμα κανάλια κατά την διάρκεια του αιτήματος υπηρεσιών. Οι κατάλογοι προτεραιότητας αναπτύσσονται βασισμένος στις διάφορες μετρήσεις παρέμβασης που γίνονται. Οι κατάλογοι προτεραιότητας τείνουν να παραμείνουν οι ίδιοι για τις σχετικά μακριές χρονικές περιόδους. Εντούτοις, περιοδικά, οι κατάλογοι προτεραιότητας πρέπει να επαναπροσδιοριστούν για να ασφαλίσουν ότι οι καλύτεροι κατάλογοι χρησιμοποιούνται. Παραδείγματος χάριν οι κατάλογοι μπορεί να πρέπει να αλλαχτούν λόγω στη νέα κατασκευή ή στις εποχιακές αλλαγές βλάστησης που μπορούν να έχει επιπτώσεις στην παρέμβαση δοκίμασε στο σύστημα. Ευνοϊκά, η ικανότητα συστημάτων υπό τους μέγιστους συγκεντρωμένους όρους φορτίων μπορεί να αυξηθεί. Αυτό το πλεονέκτημα ενισχύεται περαιτέρω υπό τους όρους τομέων για τους οποίους οι μορφές κυττάρων δεν είναι ιδανικές.