The present invention provides a method, system, and computer program product that enables software objects and applications to dynamically self-propagate, as needed, through a computer network. This technique may be used to dynamically establish a mirroring site to which processing of work elements can be offloaded. In addition, this technique can be used to automatically deploy a software application that is comprised of a sender part and a receiver part (such as a client/server application) from a single site without manual intervention. The propagation occurs in an application-independent manner, and may operate symmetrically at either or both the sender and receiver. The life-span of propagated software objects and applications can be specified, in order to control the amount of time the downloaded resources reside on the receiving system. This technique is preferably built on a message queuing architecture, which is particularly advantageous for use when processing requests in an asynchronous execution mode.

Η παρούσα εφεύρεση παρέχει μια μέθοδο, ένα σύστημα, και ένα προϊόν προγράμματος υπολογιστών που επιτρέπει στα αντικείμενα και τις εφαρμογές λογισμικού να μόνος-διαδώσει δυναμικά, όπως απαιτείται, μέσω ενός δικτύου υπολογιστών. Αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καθιερώσει δυναμικά μια αντανακλώντας περιοχή στην οποία η επεξεργασία των στοιχείων εργασίας μπορεί να ξεφορτωθεί. Επιπλέον, αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επεκτείνει αυτόματα μια εφαρμογή λογισμικού που αποτελείται από ένα μέρος αποστολέων και ένα μέρος δεκτών (όπως μια εφαρμογή πελατών/κεντρικών υπολογιστών) από μια ενιαία περιοχή χωρίς χειρωνακτική επέμβαση. Η διάδοση εμφανίζεται κατά τρόπο ανεξάρτητο από εφαρμογή, και μπορεί να λειτουργήσει symmetrically στο καθένα ή και ο αποστολέας και δέκτης. Η διάρκεια ζωής των αντικειμένων και των εφαρμογών λογισμικού μπορεί να διευκρινιστεί, προκειμένου να ελεγχθεί το χρονικό διάστημα που οι μεταφορτωμένοι πόροι κατοικούν στο λαμβάνον σύστημα. Αυτή η τεχνική στηρίζεται κατά προτίμηση σε μια αρχιτεκτονική αναμονής μηνυμάτων, η οποία είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα για τη χρήση κατά τον επεξεργασία των αιτημάτων σε έναν ασύγχρονο τρόπο εκτέλεσης.