Structure-based processing includes a method of diagnosing diseases that
works by arranging diseases, symptoms, and questions into a set of related
disease, symptom, and question structures, such as objects or lists, in
such a way that the structures can be processed to generate a dialogue
with a patient. A structure-based processing system organizes medical
knowledge into formal structures and then executes those structures on a
structure engine to automatically select the next question. Patient
responses to the questions lead to more questions and ultimately to a
diagnosis. An object-oriented embodiment includes software objects
utilized as active, intelligent agents where each object performs its own
tasks and calls upon other objects to perform their tasks at the
appropriate time to arrive at a diagnosis. Alternative symptoms,
synergies, encoding of patient responses, multiple diagnostic modes,
disease profiles or timelines, and the reuse of diagnostic objects enhance
the processing of the system and method.
Η δομή-βασισμένη στο επεξεργασία περιλαμβάνει μια μέθοδο τις ασθένειες που λειτουργεί με την τακτοποίηση των ασθενειών, των συμπτωμάτων, και των ερωτήσεων σε ένα σύνολο σχετικών ασθένειας, συμπτώματος, και δομών ερώτησης, όπως τα αντικείμενα ή οι κατάλογοι, κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι δομές μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία για να παραγάγουν έναν διάλογο με έναν ασθενή. Ένα δομή-βασισμένο στο επεξεργαμένος σύστημα οργανώνει την ιατρική γνώση στις επίσημες δομές και εκτελεί έπειτα εκείνες τις δομές σε μια μηχανή δομών για να επιλέξει αυτόματα την επόμενη ερώτηση. Οι υπομονετικές απαντήσεις στις ερωτήσεις οδηγούν σε περισσότερες ερωτήσεις και τελικά σε μια διάγνωση. Μια αντικειμενοστρεφής ενσωμάτωση περιλαμβάνει τα αντικείμενα λογισμικού που χρησιμοποιούνται όπως ενεργούς, ευφυείς πράκτορες όπου κάθε αντικείμενο εκτελεί τους στόχους του και ζητά από άλλα αντικείμενα για να εκτελέσει τους στόχους τους στην κατάλληλη χρονική στιγμή να φθάσει σε μια διάγνωση. Τα εναλλακτικά συμπτώματα, οι συμπράξεις, η κωδικοποίηση των υπομονετικών απαντήσεων, οι πολλαπλάσιοι διαγνωστικοί τρόποι, τα σχεδιαγράμματα ή οι υποδείξεις ως προς το χρόνο ασθενειών, και η επαναχρησιμοποίηση των διαγνωστικών αντικειμένων ενισχύουν την επεξεργασία του συστήματος και της μεθόδου.
