A system and process for recognizing an object in an input image involving
first generating training images depicting the object. A set of prototype
edge features is created that collectively represent the edge pixel
patterns encountered within a sub-window centered on each pixel depicting
an edge of the object in the training images. Next, a Hough kernel is
defined for each prototype edge feature in the form of a set of offset
vectors representing the distance and direction, from each edge pixel
having an associated sub-window exhibiting an edge pixel pattern best
represented by the prototype edge feature, to a prescribed reference
point on a surface of the object. The offset vectors are represented as
originating at a central point of the kernel. For each edge pixel in the
input image, the prototype edge feature which best represents the edge
pixel pattern exhibited within the sub-window centered on the edge pixel
is identified. Then, for each input image pixel location, the number of
offset vectors terminating at that location from Hough kernels centered
on each edge pixel location of the input image is identified. The Hough
kernel centered on each pixel location is the Hough kernel associated
with the prototype edge feature best representing the edge pixel pattern
exhibited within a sub-window centered on that input image edge pixel
location. The object is declared to be present in the input image if any
of the input image pixel locations have a quantity of offset vectors
terminating thereat that equals or exceeds a detection threshold.
Ένα σύστημα και μια διαδικασία για ένα αντικείμενο σε μια εικόνα εισαγωγής που περιλαμβάνει πρώτα να παραγάγει τις εικόνες κατάρτισης που απεικονίζουν το αντικείμενο. Ένα σύνολο χαρακτηριστικών γνωρισμάτων ακρών πρωτοτύπων δημιουργείται που αντιπροσωπεύουν συλλογικά τα σχέδια εικονοκυττάρου ακρών που αντιμετωπίζονται μέσα σε ένα υπο--παράθυρο που κεντροθετείται σε κάθε εικονοκύτταρο απεικονίζοντας μια άκρη του αντικειμένου στις εικόνες κατάρτισης. Έπειτα, ένας πυρήνας ταρσών καθορίζεται για κάθε χαρακτηριστικό γνώρισμα ακρών πρωτοτύπων υπό μορφή συνόλου διανυσμάτων όφσετ που αντιπροσωπεύουν την απόσταση και την κατεύθυνση, από κάθε εικονοκύτταρο ακρών που έχει ένα σχετικό υπο--παράθυρο εκθέτοντας ένα σχέδιο εικονοκυττάρου ακρών που αντιπροσωπεύεται καλύτερα από το χαρακτηριστικό γνώρισμα ακρών πρωτοτύπων, σε ένα ορισμένο σημείο αναφοράς σε μια επιφάνεια του αντικειμένου. Τα διανύσματα όφσετ αντιπροσωπεύονται όπως δημιουρμένος σε ένα κεντρικό σημείο του πυρήνα. Για κάθε εικονοκύτταρο ακρών στην εικόνα εισαγωγής, το χαρακτηριστικό γνώρισμα ακρών πρωτοτύπων που αντιπροσωπεύει καλύτερα το σχέδιο εικονοκυττάρου ακρών που εκτίθεται μέσα στο υπο--παράθυρο που κεντροθετείται στο εικονοκύτταρο ακρών προσδιορίζεται. Κατόπιν, για κάθε θέση εικονοκυττάρου εικόνας εισαγωγής, ο αριθμός διανυσμάτων όφσετ που ολοκληρώνουν σε εκείνη την θέση από τους πυρήνες ταρσών που κεντροθετούνται σε κάθε θέση εικονοκυττάρου ακρών της εικόνας εισαγωγής προσδιορίζεται. Ο πυρήνας ταρσών που κεντροθετείται σε κάθε θέση εικονοκυττάρου είναι ο πυρήνας ταρσών που συνδέεται με το καλύτερο χαρακτηριστικών γνωρισμάτων ακρών πρωτοτύπων που αντιπροσωπεύει το σχέδιο εικονοκυττάρου ακρών που εκτίθεται μέσα σε ένα υπο--παράθυρο που κεντροθετείται σε εκείνη την θέση εικονοκυττάρου ακρών εικόνας εισαγωγής. Το αντικείμενο δηλώνεται για να είναι παρόν στην εικόνα εισαγωγής εάν οποιεσδήποτε από τις θέσεις εικονοκυττάρου εικόνας εισαγωγής έχουν μια ποσότητα διανυσμάτων όφσετ που ολοκληρώνουν thereat ότι ίσοι ή υπερβαίνει ένα κατώτατο όριο ανίχνευσης.
